رباعی شماره ۱۷۲۹: ای دل تو دمی مطیع سبحان نشدی

ای دل تو دمی مطیع سبحان نشدی

وز کار بدت هیچ پشیمان نشدی

صوفی و فقیه و زاهد و دانشمند

این جمله شدی ولی مسلمان نشدی