رباعی شماره ۱۷۶۳: ای هیزم تو خشک نگردد روزی

ای هیزم تو خشک نگردد روزی

تا تو فتد ز آتش دلسوزی

تا خرقهٔ تن دری تو بی‌دل سوزی

عشق آموزی ز جان عشق آموزی