رباعی شماره ۱۷۶۴: ای یار گرفته شراب آمیزی

ای یار گرفتهٔ شراب آمیزی

برخیزد رستخیز چون برخیزی

می‌ریز شراب را که خوش می‌ریزی

چون خویش چنین شدی چرا بگریزی