رباعی شماره ۱۷۶۷: ای آنکه به جز شادی و جز نور نه‌ای

ای آنکه به جز شادی و جز نور نه‌ای

چون نعره زنم که از برم دور نه‌ای

هرچند نمک‌های جهان از لب تست

لیکن چکنم چو اندر این شور نه‌ای