رباعی شماره ۱۷۶۸: ای آنکه به لطف دلستان همه‌ای

ای آنکه به لطف دلستان همه‌ای

در باغ طرب سرو روان همه‌ای

در ظاهر و باطن تو چون مینگرم

کس را نی ای نگار و آن همه‌ای