رباعی شماره ۱۷۷۰: ای آنکه تو جان بنده را جان شده‌ای

ای آنکه تو جان بنده را جان شده‌ای

در ظلمت کفر شمع ایمان شده‌ای

اندر دل من ترانه‌گویان شده‌ای

واندر سر من چو باده رقصان شده‌ای