رباعی شماره ۱۷۷۹: با خنده بر بسته چرا خرسندی

با خندهٔ بر بسته چرا خرسندی

چون گل باید که بی‌تکلف خندی

فرقست میان عشق کز جان خیزد

یا آنچه به ریسمانش برخود بندی