رباعی شماره ۱۷۸۶: تو می‌خندی بهانه‌ای یافته‌ای

تو می‌خندی بهانه‌ای یافته‌ای

در خانهٔ خود دام و دغل بافته‌ای

ای چشم فراز کرده چون مظلومان

در حیله و مکر موی بشکافته‌ای