رباعی شماره ۱۸۱۲: تا چند ز جان مستمند اندیشی

تا چند ز جان مستمند اندیشی

تا کی ز جهان پرگزند اندیشی

آنچه از تو ستد همین کالبد است

یک مزبله گو مباش چند اندیشی