رباعی شماره ۱۸۲۰: توبه کردم ز شور و بی‌خویشتنی

توبه کردم ز شور و بی‌خویشتنی

عشقت بشنید از من به این ممتحنی

از هیزم توبهٔ من آتش بفروخت

می‌سوخت مرا که توبه دیگر نکنی