رباعی شماره ۱۸۲۵: جان در ره ما بباز اگر مرد دلی

جان در ره ما بباز اگر مرد دلی

ورنی سر خویش گیر کز ما بحلی

این ملک کسی نیافت از تنگ دلی

حق می‌طلبی و مانده در آب و گلی