رباعی شماره ۱۸۴۳: حاشا که به ماه گویمت میمانی

نوشته مولوی در دیوان شمس مولوی فصل رباعیات

حاشا که به ماه گویمت میمانی

یا چون قد تو سرو بود بستانی


مه را لب لعل شکرافشان ز کجاست

در سرو کجاست جنبش روحانی


نظر خود را بنویسید

نظرات