رباعی شماره ۱۸۶۸: درویشان را عار بود محتشمی

درویشان را عار بود محتشمی

واندر دلشان بار بود محتشمی

اندر ره دوست فقر مطلق خوشتر

کاندر ره او خوار بود محتشمی