رباعی شماره ۱۸۹۰: زاهد بودم ترانه‌گویم کردی

زاهد بودم ترانه‌گویم کردی

سر فتنهٔ بزم و باده‌خویم کردی

سجاده‌نشین با وقاری بودم

بازیچهٔ کودکان کویم کردی