رباعی شماره ۱۸۹۴: سرمستم و سرمستم و سرمست کسی

سرمستم و سرمستم و سرمست کسی

می خوردم و می خوردم و از دست کسی

همچون قدحم شکست وانگه پرکرد

آخر ز گزاف نیست اشکست کسی