رباعی شماره ۱۹۳۱: گر هیچ نشانه نیست اندر وادی

گر هیچ نشانه نیست اندر وادی

بسیار امیدهاست در نومیدی

ای دل مبر امید که در روضهٔ جان

خرما دهی، ار نیز درخت بیدی