رباعی شماره ۱۹۴۰: گفتند که هست یار را شور وشری

گفتند که هست یار را شور وشری

گفتم که دوم بار بگو خوش خبری

گفتا ترش است روی خوبش قدری

گفتم که زهی تهمت کژ بر شکری