رباعی شماره ۱۹۴۱: گفتی که تو دیوانه و مجنون خویی

گفتی که تو دیوانه و مجنون خویی

دیوانه توی که عقل از من جویی

گفتی که چه بی‌شرم و چه آهن روی

آئینه کند همیشه آهن روی