رباعی شماره ۱۹۴۲: گوهر چه بود به بحر او جز سنگی

گوهر چه بود به بحر او جز سنگی

گردون چه بود بر در او سرهنگی

از دولت دوست هیچ چیزم کم نیست

جز صبر که از صبر ندارم رنگی