رباعی شماره ۱۹۵۲: مائیم و هوای روی شاهنشاهی

مائیم و هوای روی شاهنشاهی

در آب حیات عشق او چون ماهی

بیگاه شده است روز ما را صبح است

فریاد از این ولولهٔ بیگاهی