رباعی شماره ۱۹۶۶: من من نیم و اگر دمی من منمی

من من نیم و اگر دمی من منمی

این عالم را چو ذره بر هم زنمی

گر آن منمی که دل ز من برکنده است

خود را چو درخت از زمین برکنمی