رباعی شماره ۱۹۷۹: هر روز پگاه خیمه بر جوی زنی

هر روز پگاه خیمه بر جوی زنی

صد نقش، تو بر گلشن خوش‌بوی زنی

چون دف، دلِ ما سَماع آن‌گاه کُنَد

کِش هر نفسی هزار بر روی زنی