بخش ۱۲۲ - هزاران سال با فطرت نشستم: هزاران سال با فطرت نشستم

نوشته اقبال لاهوری در دیوان اقبال لاهوری فصل پیام مشرق

بخش ۱۲۱ - جهانها روید از مشت گل من: جهانها روید از مشت گل من بخش ۱۲۳ - به پهنای ازل پر می گشودم: به پهنای ازل پر می گشودم

هزاران سال با فطرت نشستم

به او پیوستم و از خود گسستم


ولیکن سر گذشتم این دو حرفست

تراشیدم ، پرستیدم ، شکستم


نظر خود را بنویسید

نظرات