زبور عجم

بخش ۱ - به خواننده کتاب زبور: می‌شود پرده چشمم پر کاهی گاهی بخش ۲ - حصه اول: ز برون در گذشتم ز درون خانه گفتم بخش ۳ - دعا: یارب درون سینه دل با خبر بده بخش ۴ - عشق شور انگیز را هر جاده در کوی تو برد: «عشق شور انگیز را هر جاده در کوی تو برد» بخش ۵ - درون سینه ما سوز آرزو ز کجاست؟: درون سینه ما سوز آرزو ز کجاست؟ بخش ۶ - غزل سرای و نواهای رفته باز آور: غزل سرای و نواهای رفته باز آور بخش ۷ - ای که ز من فزدوه‌ای گرمی آه و ناله را: ای که ز من فزدوه‌ای گرمی آه و ناله را بخش ۸ - از مشت غبار ما صد ناله برانگیزی: از مشت غبار ما صد ناله برانگیزی بخش ۹ - من اگرچه تیره خاکم دلکیست برگ و سازم: من اگرچه تیره خاکم دلکیست برگ و سازم بخش ۱۰ - بصدای درمندی بنوای دلپذیری: بصدای درمندی بنوای دلپذیری بخش ۱۱ - بر سر کفر و دین فشان رحمت عام خویش را: بر سر کفر و دین فشان رحمت عام خویش را بخش ۱۲ - نوای من از آن پر سوز و بیباک و غم انگیزست: نوای من از آن پر سوز و بیباک و غم انگیزست بخش ۱۳ - دل دیده ئی که دارم همه لذت نظاره: دل دیده ئی که دارم همه لذت نظاره بخش ۱۴ - گرچه شاهین خرد بر سر پروازی هست: گرچه شاهین خرد بر سر پروازی هست بخش ۱۵ - این جهان چیست صنم خانه پندار من است: این جهان چیست صنم خانه پندار من است بخش ۱۶ - فصل بهار این چنین بانگ هزار این چنین: فصل بهار این چنین بانگ هزار این چنین بخش ۱۷ - برون کشید ز پیچاک هست و بود مرا: برون کشید ز پیچاک هست و بود مرا بخش ۱۸ - خیز و به خاک تشنه‌ای باده زندگی فشان: خیز و به خاک تشنه‌ای باده زندگی فشان بخش ۱۹ - تو باین گمان که شاید سر آستانه دارم: تو باین گمان که شاید سر آستانه دارم بخش ۲۰ - نظر به راه‌نشینان سواره می‌گذرد: نظر به راه‌نشینان سواره می‌گذرد بخش ۲۱ - بر عقل فلک پیما ترکانه شبیخون به: بر عقل فلک پیما ترکانه شبیخون به بخش ۲۲ - یا مسلمان را مده فرمان که جان بر کف بنه: یا مسلمان را مده فرمان که جان بر کف بنه بخش ۲۳ - عقل هم عشق است و از ذوق نگه بیگانه نیست: عقل هم عشق است و از ذوق نگه بیگانه نیست بخش ۲۴ - سوز و گداز زندگی لذت جستجوی تو: سوز و گداز زندگی لذت جستجوی تو بخش ۲۵ - درین محفل که کار او گذشت از باده و ساقی: درین محفل که کار او گذشت از باده و ساقی بخش ۲۶ - ساقیا بر جگرم شعله نمناک انداز: ساقیا بر جگرم شعله نمناک انداز بخش ۲۷ - از آن آبی که در من لاله کارد ساتگینی ده: از آن آبی که در من لاله کارد ساتگینی ده بخش ۲۸ - ز هر نقشی که دل از دیده گیرد پاک می‌آیم: ز هر نقشی که دل از دیده گیرد پاک می‌آیم بخش ۲۹ - دل بی قید من با نور ایمان کافری کرده: دل بی قید من با نور ایمان کافری کرده بخش ۳۰ - ز شاعر ناله مستانه در محشر چه می‌خواهی: ز شاعر ناله مستانه در محشر چه می‌خواهی بخش ۳۱ - نه در اندیشه من کار زار کفر و ایمانی: نه در اندیشه من کار زار کفر و ایمانی بخش ۳۲ - مرغ خوش لهجه و شاهین شکاری از تست: مرغ خوش لهجه و شاهین شکاری از تست بخش ۳۳ - خوشتر ز هزار پارسائی: خوشتر ز هزار پارسائی بخش ۳۴ - بر جهان دل من تاختنش را نگرید: بر جهان دل من تاختنش را نگرید بخش ۳۵ - مرا براه طلب بار در گل است هنوز: مرا براه طلب بار در گل است هنوز بخش ۳۶ - زمستان را سرآمد روزگاران: زمستان را سرآمد روزگاران بخش ۳۷ - هوای خانه و منزل ندارم: هوای خانه و منزل ندارم بخش ۳۸ - از چشم ساقی مست شرابم: از چشم ساقی مست شرابم بخش ۳۹ - شب من سحر نمودی که به طلعت آفتابی: شب من سحر نمودی که به طلعت آفتابی بخش ۴۰ - درین میخانه ای ساقی ندارم محرمی دیگر: درین میخانه ای ساقی ندارم محرمی دیگر بخش ۴۱ - بجهان دردمندان تو بگو چه کار داری: بجهان دردمندان تو بگو چه کار داری بخش ۴۲ - اگر نظاره از خود رفتگی آرد حجاب اولی: اگر نظاره از خود رفتگی آرد حجاب اولی بخش ۴۳ - نور تو وانمود سپید و سیاه را: نور تو وانمود سپید و سیاه را بخش ۴۴ - بده آندل که مستی های او از باده خویش است: بده آندل که مستی های او از باده خویش است بخش ۴۵ - کف خاکی برگ و سازم برهی فشانم او را: کف خاکی برگ و سازم برهی فشانم او را بخش ۴۶ - این دل که مرا دادی لبریز یقین بادا: این دل که مرا دادی لبریز یقین بادا بخش ۴۷ - رمز عشق تو به ارباب هوس نتوان گفت: رمز عشق تو به ارباب هوس نتوان گفت بخش ۴۸ - یاد ایامی که خوردم باده ها با چنگ و نی: یاد ایامی که خوردم باده ها با چنگ و نی بخش ۴۹ - انجم بگریبان ریخت این دیده تر ما را: انجم بگریبان ریخت این دیده تر ما را بخش ۵۰ - خاور که آسمان بکمند خیال اوست: خاور که آسمان بکمند خیال اوست بخش ۵۱ - فرصت کشمکش مده این دل بی قرار را: فرصت کشمکش مده این دل بی قرار را بخش ۵۲ - جانم در آویخت با روزگاران: جانم در آویخت با روزگاران بخش ۵۳ - به تسلئی که دادی نگذاشت کار خود را: به تسلئی که دادی نگذاشت کار خود را بخش ۵۴ - بحرفی می توان گفتن تمنای جهانی را: بحرفی می توان گفتن تمنای جهانی را بخش ۵۵ - چند بروی خودکشی پرده صبح و شام را: چند بروی خودکشی پرده صبح و شام را بخش ۵۶ - نفس شمار به پیچاک روزگار خودیم: نفس شمار به پیچاک روزگار خودیم بخش ۵۷ - به فغان نه لب گشودم که فغان اثر ندارد: به فغان نه لب گشودم که فغان اثر ندارد بخش ۵۸ - ما که افتنده‌تر از پرتو ماه آمده‌ایم: ما که افتنده‌تر از پرتو ماه آمده‌ایم بخش ۵۹ - ای خدای مهر و مه خاک پریشانی نگر: ای خدای مهر و مه خاک پریشانی نگر بخش ۶۰ - «شاخ نهال سدره‌ای خار و خس چمن مشو»: «شاخ نهال سدره‌ای خار و خس چمن مشو» بخش ۶۱ - دو عالم را توان دیدن بمینائی که من دارم: دو عالم را توان دیدن بمینائی که من دارم بخش ۶۲ - بر خیز که آدم را هنگام نمود آمد: بر خیز که آدم را هنگام نمود آمد بخش ۶۳ - مه و ستاره که در راه شوق هم سفرند: مه و ستاره که در راه شوق هم سفرند بخش ۶۴ - درون لاله گذر چون صبا توانی کرد: درون لاله گذر چون صبا توانی کرد بخش ۶۵ - اگر به بحر محبت کرانه می‌خواهی: اگر به بحر محبت کرانه می‌خواهی بخش ۶۶ - زمانه قاصد طیار آن دلآرام است: زمانه قاصد طیار آن دلآرام است بخش ۶۷ - دگر ز ساده دلیهای یار نتوان گفت: دگر ز ساده دلیهای یار نتوان گفت بخش ۶۸ - خرد از ذوق نگه گرم تماشا بود است: خرد از ذوق نگه گرم تماشا بود است بخش ۶۹ - غلام زنده دلانم که عاشق سره اند: غلام زنده دلانم که عاشق سره اند بخش ۷۰ - لاله این چمن آلوده رنگ است هنوز: لاله این چمن آلوده رنگ است هنوز بخش ۷۱ - تکیه بر حجت و اعجاز و بیان نیز کنند: تکیه بر حجت و اعجاز و بیان نیز کنند بخش ۷۲ - چو موج مست خودی باش و سر بطوفان کش: چو موج مست خودی باش و سر بطوفان کش بخش ۷۳ - خضر وقت از خلوت دشت حجاز آید برون: خضر وقت از خلوت دشت حجاز آید برون بخش ۷۴ - ز سلطان کنم آرزوی نگاهی: ز سلطان کنم آرزوی نگاهی بخش ۷۵ - با نشئه درویشی در ساز و دمادم زن: با نشئه درویشی در ساز و دمادم زن بخش ۷۶ - هوس هنوز تماشا گر جهانداری است: هوس هنوز تماشا گر جهانداری است بخش ۷۷ - فرشته گرچه برون از طلسم افلاک است: فرشته گرچه برون از طلسم افلاک است بخش ۷۸ - عرب که باز دهد محفل شبانه کجاست: عرب که باز دهد محفل شبانه کجاست بخش ۷۹ - مانند صبا خیز و وزیدن دگر آموز: مانند صبا خیز و وزیدن دگر آموز بخش ۸۰ - ای غنچه خوابیده چو نرگس نگران خیز: ای غنچه خوابیده چو نرگس نگران خیز بخش ۸۱ - جهان ما همه خاک است و پی سپر گردد: جهان ما همه خاک است و پی سپر گردد بخش ۸۲ - باز بر رفته و آینده نظر باید کرد: باز بر رفته و آینده نظر باید کرد بخش ۸۳ - خیال من به تماشای آسمان بود است: خیال من به تماشای آسمان بود است بخش ۸۴ - از نوا بر من قیامت رفت و کس آگاه نیست: از نوا بر من قیامت رفت و کس آگاه نیست بخش ۸۵ - شراب میکده من نه یادگار جم است: شراب میکده من نه یادگار جم است بخش ۸۶ - لاله صحرایم از طرف خیابانم برید: لاله صحرایم از طرف خیابانم برید بخش ۸۷ - سخن تازه زدم کس بسخن وا نرسید: سخن تازه زدم کس بسخن وا نرسید بخش ۸۸ - عاشق آن نیست که لب گرم فغانی دارد: عاشق آن نیست که لب گرم فغانی دارد بخش ۸۹ - درین چمن دل مرغان زمان زمان دگر است: درین چمن دل مرغان زمان زمان دگر است بخش ۹۰ - ما از خدای گم شده‌ایم او به جستجوست: ما از خدای گم شده‌ایم او به جستجوست بخش ۹۱ - انقلاب! ای انقلاب!: خواجه از خون رگ مزدور سازد لعل ناب بخش ۹۲ - گرچه می دانم که روزی بی نقاب آید برون: گرچه می دانم که روزی بی نقاب آید برون بخش ۹۳ - گشاده رو ز خوش و ناخوش زمانه گذر: گشاده رو ز خوش و ناخوش زمانه گذر بخش ۹۴ - زندگی در صدف خویش گهر ساختن است: زندگی در صدف خویش گهر ساختن است بخش ۹۵ - برون زین گنبد در بسته پیدا کرده ام راهی: برون زین گنبد در بسته پیدا کرده ام راهی بخش ۹۶ - گنه‌کار غیورم مزد بی‌خدمت نمی‌گیرم: گنه‌کار غیورم مزد بی‌خدمت نمی‌گیرم بخش ۹۷ - جهان کورست و از آئینه دل غافل افتاد است: جهان کورست و از آئینه دل غافل افتاد است بخش ۹۸ - نیابی در جهان یاری که داند دلنوازی را: نیابی در جهان یاری که داند دلنوازی را بخش ۹۹ - علمی که تو آموزی مشتاق نگاهی نیست: علمی که تو آموزی مشتاق نگاهی نیست بخش ۱۰۰ - چو خورشید سحر پیدا نگاهی می توان کردن: چو خورشید سحر پیدا نگاهی می توان کردن بخش ۱۰۱ - کشیدی باده ها در صحبت بیگانه پی در پی: کشیدی باده ها در صحبت بیگانه پی در پی بخش ۱۰۲ - عشق اندر جستجو افتاد آدم حاصل است: عشق اندر جستجو افتاد آدم حاصل است بخش ۱۰۳ - بیا که خاوریان نقش تازه‌ای بستند: بیا که خاوریان نقش تازه‌ای بستند بخش ۱۰۴ - عشق را نازم که بودش را غم نابود نی: عشق را نازم که بودش را غم نابود نی بخش ۱۰۵ - بر دل بیتاب من ساقی می نابی زند: بر دل بیتاب من ساقی می نابی زند بخش ۱۰۶ - فروغ خاکیان از نوریان افزون شود روزی: فروغ خاکیان از نوریان افزون شود روزی بخش ۱۰۷ - ز رسم و راه شریعت نکرده ام تحقیق: ز رسم و راه شریعت نکرده ام تحقیق بخش ۱۰۸ - از همه کس کناره گیر صحبت آشنا طلب: از همه کس کناره گیر صحبت آشنا طلب بخش ۱۰۹ - بینی جهان را خود را نبینی: بینی جهان را خود را نبینی بخش ۱۱۰ - من هیچ نمی‌ترسم از حادثه شب‌ها: من هیچ نمی‌ترسم از حادثه شب‌ها بخش ۱۱۱ - تو کیستی ز کجائی که آسمان کبود: تو کیستی ز کجائی که آسمان کبود بخش ۱۱۲ - دیار شوق که درد آشناست خاک آنجا: دیار شوق که درد آشناست خاک آنجا بخش ۱۱۳ - می دیرینه و معشوق جوان چیزی نیست: می دیرینه و معشوق جوان چیزی نیست بخش ۱۱۴ - قلندران که به تسخیر آب و گل کوشند: قلندران که به تسخیر آب و گل کوشند بخش ۱۱۵ - دو دسته تیغم و گردون برهنه ساخت مرا: دو دسته تیغم و گردون برهنه ساخت مرا بخش ۱۱۶ - مثل شرر ذره را تن به تپیدن دهم: مثل شرر ذره را تن به تپیدن دهم بخش ۱۱۷ - خودی را مردم‌آمیزی دلیل نارسایی‌ها: خودی را مردم‌آمیزی دلیل نارسایی‌ها بخش ۱۱۸ - چون چراغ لاله سوزم در خیابان شما: چون چراغ لاله سوزم در خیابان شما بخش ۱۱۹ - دم مرا صفت باد فرودین کردند: دم مرا صفت باد فرودین کردند بخش ۱۲۰ - گذر از آنکه ندیدست و جز خبر ندهد: گذر از آنکه ندیدست و جز خبر ندهد بخش ۱۲۱ - در این صحرا گذر افتاد شاید کاروانی را: در این صحرا گذر افتاد شاید کاروانی را بخش ۱۲۲ - ترا نادان امید غمگساریها ز افرنگ است: ترا نادان امید غمگساریها ز افرنگ است بخش ۱۲۳ - بگذر از خاور و افسونی افرنگ مشو: بگذر از خاور و افسونی افرنگ مشو بخش ۱۲۴ - جهان رنگ و بو پیدا تو میگوئی که راز است این: جهان رنگ و بو پیدا تو میگوئی که راز است این بخش ۱۲۵ - از داغ فراق او در دل چمنی دارم: از داغ فراق او در دل چمنی دارم بخش ۱۲۶ - به نگاه آشنائی چو درون لاله دیدم: به نگاه آشنائی چو درون لاله دیدم بخش ۱۲۷ - این هم جهانی آن هم جهانی: این هم جهانی آن هم جهانی بخش ۱۲۸ - بهار آمد نگه می غلطد اندر آتش لاله: بهار آمد نگه می غلطد اندر آتش لاله بخش ۱۲۹ - صورت گری که پیکر روز و شب آفرید: صورت گری که پیکر روز و شب آفرید بخش ۱۳۰ - باز این عالم دیرینه جوان می‌بایست: باز این عالم دیرینه جوان می‌بایست بخش ۱۳۱ - لاله این گلستان داغ تمنائی نداشت: لاله این گلستان داغ تمنائی نداشت بخش ۱۳۲ - هنگامه را که بست درین دیر دیر پای: هنگامه را که بست درین دیر دیر پای بخش ۱۳۳ - ای لاله ای چراغ کهستان و باغ و راغ: ای لاله ای چراغ کهستان و باغ و راغ بخش ۱۳۴ - من بنده آزادم عشق است امام من: من بنده آزادم عشق است امام من بخش ۱۳۵ - کم سخن غنچه که در پرده دل رازی داشت: کم سخن غنچه که در پرده دل رازی داشت بخش ۱۳۶ - خود را کنم سجودی ، دیر و حرم نمانده: خود را کنم سجودی ، دیر و حرم نمانده بخش ۱۳۷ - آغاز گلشن راز جدید: به سواد دیده تو نظر آفریده‌ام من بخش ۱۳۸ - تمهید گلشن راز جدید: ز جان خاور آن سوز کهن رفت بخش ۱۳۹ - بندگی نامه: گفت با یزدان مه گیتی فروز بخش ۱۴۰ - موسیقی: مرگ ها اندر فنون بندگی بخش ۱۴۱ - مذهب غلامان: در غلامی عشق و مذهب را فراق بخش ۱۴۲ - در فن تعمیر مردان آزاد: یک زمان با رفتگان صحبت گزین