بخش ۵۲ - چه خوش صحرا که در وی کاروانها: چه خوش صحرا که در وی کاروانها

نوشته اقبال لاهوری در دیوان اقبال لاهوری فصل ارمغان حجاز

بخش ۵۱ - نم اشک است در چشم سیاهش: نم اشک است در چشم سیاهش بخش ۵۳ - چه خوش صحرا که شامش صبح خند است: چه خوش صحرا که شامش صبح خند است

چه خوش صحرا که در وی کاروانها

درودی خواند و محمل براند


به ریگ گرم او آور سجودی

جبین را سوز تا داغی بماند


نظر خود را بنویسید

نظرات