بخش ۸۲ - مپرس از من که احوالش چسان است: مپرس از من که احوالش چسان است

مپرس از من که احوالش چسان است

زمینش بدگهر چون آسمان است

بر آن مرغی که پروردی به انجیر

تلاش دانه در صحرا گران است