بخش ۱۱۲ - مران از در که مشتاق حضوریم: مران از در که مشتاق حضوریم

مران از در که مشتاق حضوریم

از آن دردی که دادی نا صبوریم

بفرما هر چه میخواهی به جز صبر

که ما از وی دو صد فرسنگ دوریم