بخش ۳۰۰ - نگرید مرد از رنج و غم و درد: نگرید مرد از رنج و غم و درد

نگرید مرد از رنج و غم و درد

ز دوران کم نشیند بر دلش گرد

قیاس او را مکن از گریه خویش

که هست از سوز و مستی گریهٔ مرد