بخش ۳۰۷ - برون کن کینه را از سینه خویش: برون کن کینه را از سینه خویش

برون کن کینه را از سینهٔ خویش

که دود خانه از روزن برون به

ز کشت دل مده کس را خراجی

مشو ای دهخدا غارتگر ده