رباعی شماره ۴۰: خاکم که به هیچ کس گذارم نبود

خاکم که به هیچ کس گذارم نبود

آبم که به هیچ کس مدارم نبود

بادم که به هیچ جا قرارم نبود

نارم که ز سوختن کنارم نبود