شمارهٔ ۱۲: هم‌آغوش که شد یارب که امشب

هم‌آغوش که شد یارب که امشب

خجالت می‌تراود از نگاهش

ز بوی مشک من مدهوش گشتم

نهادم سر چو اندر خاک راهش