رباعی شمارهٔ ۱۴: آن نیمهٔ نان که بینوایی یابد

آن نیمهٔ نان که بینوایی یابد

وآن جامه که کودک گدایی یابد

چون لذت فتحی‌ست که اقلیمی را

لشکرشکنی، جهانگشایی یابد