رباعی شمارهٔ ۴۵: ما مرغ اسیر بی پر و بال توییم

ما مرغ اسیر بی پر و بال توییم

هر جا که روی چو سایه دنبال توییم

گر خسته شدی ز راه، دل مرکب توست

حمال تو و ملک تو و مال توییم