رباعی شماره ۷: آبی که به روزگار بندد کیمخت

نوشته باباافضل کاشانی در دیوان اشعار بابا افضل کاشانی فصل رباعیات

آبی که به روزگار بندد کیمُخت

تو گه پسرش نام نهی، گاهی دخت


خانی شد و پندار در او رخت نهاد

دیگی شد و امید در او سودا پخت


نظر خود را بنویسید

نظرات