رباعی شماره ۱۷۵: از کبر مدار هیچ در سر هوسی

از کبر مدار هیج در سر هوسی

کز کبر به جایی نرسیده است کسی

چون زلف بتان شکستگی عادت کن

تا دل ببری هزار، در هر نفسی