رباعی شماره ۱۸: لاله ز دم باد صبا می‌خندد

لاله زدم باد صبا می خندد

گویی لب و لعل دلربا می خندد

ای دوست بگویم که چرا می خندد

بر کوتاهی عمر ما می خندد