مقطعات

شمارهٔ ۱ - در هجو ادیب صابر بن اسمعیل ترمذی: آن مخنث ادیبک صابر شمارهٔ ۲ - در حق رئیس الدین: ای جهان کرم رئیس الدین شمارهٔ ۳ - در مدح امیر داد مرضی: ای مرتضی نیابت سلطان شرق را شمارهٔ ۴ - در مرثیۀ نصرة الدین اتسز: ز مرگ شاهزاده نصرة الدین شمارهٔ ۵ - در مرثیۀ جمال الدین یوسف: از وفات جمال الدین یوسف شمارهٔ ۶ - در حق شمس الدین وزیر: ای شمی دین جمال تو اصل سعادتست شمارهٔ ۷ - نیز در حق شمس الدین وزیر: ای شمس دین ، امیر تویی بر مراد دل شمارهٔ ۸ - در حق تاج الدیز وزیر: تاج دولت ، تویی که بر سر چرخ شمارهٔ ۹ - در مدح امام حمیدالدین ابوبکر بن عمر محمودی: حمیدالدین ، در انواع محامد شمارهٔ ۱۰ - در حق ملک نیمروز: نه من از آسمان گردنده شمارهٔ ۱۱ - در حق اتسز خوارزمشاه: تویی ، شاها ، که از مهر و زکینت شمارهٔ ۱۲ - در عشق گوید: آه ! از عشق بی کران ، کین عشق شمارهٔ ۱۳ - دربارۀ ادیب صابربن اسمعیل ترمذی: صابر، ای چون صبر ذات تو گزیده نزد عقل شمارهٔ ۱۴ - ترجمه از شعر تازی: هست ابوبکر پخته در دانش شمارهٔ ۱۵ - قطعۀ مصنوع: بعلم نظیرش نیابی بهمت شمارهٔ ۱۶ - در حق شمس الدین محمد وزیر: تاج اسلام شمس الدین ، گشتست شمارهٔ ۱۷ - در حق شمس الدین ابو الفتح: شمس دین ، صورت ، بو الفتح شمارهٔ ۱۸ - دربارۀ ملک اتسز: شاها ، خدایگانا ، آنی که لحظه ای شمارهٔ ۱۹ - در حق مجد الدین صاحب وزیر: صاحب ، ای فاضلی ، که از دانش شمارهٔ ۲۰ - مقطع: آوخ ! آوخ ! وای وای و درد درد! شمارهٔ ۲۱ - خطاب بپادشاه: خسروا ، چرخ با عنایت تو شمارهٔ ۲۲ - در حق جمال الدین وزیر: ای فخر جهان ، جمال دولت شمارهٔ ۲۳ - در مدح احمد بن سعد: مایهٔ حمد و سعد ، احمد سعد شمارهٔ ۲۴ - در حق صابر بن اسمعیل ترمذی: پیش انواع فضلت ، ای صابر شمارهٔ ۲۵ - در حق ملک اتسز: شها ، دست رادت بکردار نیک شمارهٔ ۲۶ - نیز در حق ملک اتسز: شها ، دست و تیغت در ایوان و میدان شمارهٔ ۲۷ - در حق حمیدالدین: با جمال تو ، ای حمیدالدین شمارهٔ ۲۸ - در مرثیۀ رافع بن علاء: از مرگ رافع بن علا، آن جهان جود شمارهٔ ۲۹ - در حق شهاب الدین: جز بنان تو، ای شهاب الدین شمارهٔ ۳۰ - در مطایبه: روسبی خواهران زنی چندند شمارهٔ ۳۱ - در حق حاسدان خویش: مرا نقصی نیابد، گر سفیهان شمارهٔ ۳۲ - در حق کمال الدین: کمال دین رسول، ای مخالفان ترا شمارهٔ ۳۳ - در حق شمس الدین: آمدم سوی سرای شمس دین شمارهٔ ۳۴ - در حق ادیب صابر بن اسماعیل ترمذی: ملک شاعران بنظم و بنثر شمارهٔ ۳۵ - در معارف: نکند با عدو مدارا سود شمارهٔ ۳۶ - در مرثیۀ فخرالدین: گزین فخر دین ، آن شجاعی، که چرخ شمارهٔ ۳۷ - در جواب ادیب صابر بن اسمعیل ترمذی: جواب کریم جمال خراسان شمارهٔ ۳۸ - در حق ادیب صابر بن اسمعیل ترمذی: طبعت ، ای صابران اسمعیل شمارهٔ ۳۹ - نیز در حق ادیب صابر بن اسمعیل ترمذی: علمت ، ای صابر بن اسمعیل شمارهٔ ۴۰ - در حق حمید الدین: مجلس سامی حمید الدین شمارهٔ ۴۱ - لغز در نام قطب: مهی ، کندر سمرقند از لب او شمارهٔ ۴۲ - در شکایت از دوری: خدایگانا ، رنج فراق مجلس تو شمارهٔ ۴۳ - در مطایبه: هرگز آن راحتم نخواهد شد شمارهٔ ۴۴ - خطاب بملک اتسز: دانی ، شها ، که دور فلک در هزار سال شمارهٔ ۴۵ - در صنعت مقلوب: راز تو با خدای سخت نکوست شمارهٔ ۴۶ - در حق نجم الدین: سوار فضلی ای نجم دین و می سازد شمارهٔ ۴۷ - در حق ضیاء الدین عراق وزیر: ایا خوب سیرت وزیری ، که ملک شمارهٔ ۴۸ - در مدیحه گوید: چاکران تو گه رزم چو خیاطانند شمارهٔ ۴۹ - در حق مؤتمن الدین امین الملک: ای فخر عصر، مؤتمن دین ، امین ملک شمارهٔ ۵۰ - در مدح عمر بن عبدالعزیز: دو عمر آورد پیدا روزگار شمارهٔ ۵۱ - در حق شمس الدین: بزرگوار جهان ، شمس دین ، بزرگ کریم شمارهٔ ۵۲ - در حق امیر زنگی حبش: صفدری ، که از هنر اوست معالی دلخوش شمارهٔ ۵۳ - در حق شمس الدین: گزیده شمس دین ای از نهیبت شمارهٔ ۵۴ - در معارف: از خدمت مخلوق باز کش شمارهٔ ۵۵ - در حق شمس الدین: شمس دین ، کدخدای خاص ملک شمارهٔ ۵۶ - نیز در حق شمس الدین: شمس الدین ای ز فیض مکرمتت شمارهٔ ۵۷ - هم در حق شمس الدین: ایا ثنای تو بر جملهٔ خلایق فرض شمارهٔ ۵۸ - نبز در حق شمس الدین: ای شمس دین ، نظام معالی ، جمال ملک شمارهٔ ۵۹ - هم در حق شمس الدین: اجل شمس دین ، ای بچشم عنایت شمارهٔ ۶۰ - هم در حق مجدالدین نجیب الملک یوسف: دیار بلخ چون مصرست خرم شمارهٔ ۶۱ - د رحق شمس الدین: ای شمس دین و دولت ، ای صدر شرق و غرب شمارهٔ ۶۲ - نیز در حق شمس الدین: ای صدر شرق و غرب خداوند شمس دین شمارهٔ ۶۳ - در حق جمال الدین: جمال دین پیمبر ، تو آن سر افرازی شمارهٔ ۶۴ - در حق اتسز: خدایگانا ، سی سال شد که من بنده شمارهٔ ۶۵ - خطاب بشاه: ندارم جامه ای ، ای شاه عالم شمارهٔ ۶۶ - در خواستن شراب: ای ز نور شراب خانهٔ تو شمارهٔ ۶۷ - در مدیحه: ما بندگان ، اگر چه جداییم از درت شمارهٔ ۶۸ - د رحق فخرالدین: فخر دین ، اعتقاد من دانی شمارهٔ ۶۹ - در حکمت: اگر آید ز دوستی گنهی شمارهٔ ۷۰ - در حق شهاب الدین صابر بن اسمعیل ترمذی: شهاب الدین، سپهر فضل ، صابر شمارهٔ ۷۱ - در حق شمس الدین: شمس دین ، ای ترا بهر نفسی شمارهٔ ۷۲ - در مدح تاج الدوله: ای گشته کار خلق مفوض برای تو شمارهٔ ۷۳ - در حق صابر بن اسمعیل ترمذی: ای صابر ، ای سپهر سخن ، ای جهان فضل شمارهٔ ۷۴ - در تهنیت وزارت: صدرا ، وزارت از تو جمالی گرفت نو شمارهٔ ۷۵ - در شکر گزاری از پادشاه: احوال بنده باز نظامی گرفت نو شمارهٔ ۷۶ - در وصف قصر خوارزمشاه اتسز: زهی ! قصر خوارزمشاهی ، که دولت شمارهٔ ۷۷ - در مرثیۀ رافع بن علاء: ای رافع علا ، ز وفات توام غمیست شمارهٔ ۷۸ - د رحق شمس الدین: شمس دین ، ای خدمت درگاه تو شمارهٔ ۷۹ - در مدیحه: ای همه عاقلان بطوع و بطبع شمارهٔ ۸۰ - در حق ملک اتسز: ای شاه ، بی سفینهٔ جود تو مانده ام شمارهٔ ۸۱ - در مدح پادشاه: خدایگانا ، آنی که دشمنان ترا شمارهٔ ۸۲ - در حق جمال الدوله حری: جمال دولت حری ، بافضل شمارهٔ ۸۳ - در حق فخر الدین: اجل فخر دین ، ای کریم جهان شمارهٔ ۸۴ - در حق جمال الدین: ای یگانه جمال دولت و دین شمارهٔ ۸۵ - در صنعت مقطع: از دل راد او رود رادی شمارهٔ ۸۶ - در حق حمید الدین: در هنر ، ای حمید دین رسول شمارهٔ ۸۷ - در شکایت: ز آن روز که گفتی : پس ازین جور کنم کم شمارهٔ ۸۸ - در مدیحه: من نگویم: به ابر مانندی شمارهٔ ۸۹ - در حق امیر مسعود: ای گرانمایه تربت میمون شمارهٔ ۹۰ - در حق فرید الدین: بر بدایع نظم تو ای فریدالدین شمارهٔ ۹۱ - نیز در معارف: خرد نزدیک دولت رفت و گفتا شمارهٔ ۹۲ - نیز در مدح معارف: نگردد رزق خلق افزون بطاعت شمارهٔ ۹۳ - در مرثیۀ نصرة الدین: قطب دین ، گر برفت نصرة دین شمارهٔ ۹۴ - در ترجمه از شعر تازی: چون ز شعبان گذشت بیست ، مباش شمارهٔ ۹۵ - نیز در ترجمۀ شعر تازی: من همان گویم کان لاشه خرک شمارهٔ ۹۶ - در حق مجدالدین: اجل مجد دین ، در بلا و عنا شمارهٔ ۹۷ - در حق تاج الدین: تاج دین ، در بسیط عالم نیست شمارهٔ ۹۸ - در حق ملک اتسز: سرای ترا ، شهریارا ، ز نزهت