شمارهٔ ۲ - در حق رئیس الدین: ای جهان کرم رئیس الدین

ای جهان کرم رئیس الدین

ای جهان در طلب رضای ترا

بر سپهر معالی آن بدری

که نپوشد زمین ضیای ترا

مجلس ما پر از کواکب شد

صدر خالیست از برای ترا