شمارهٔ ۲۳ - در تغزل: می رفت و گلاب از سمنش می بارید

می رفت و گلاب از سمنش می بارید

مشک از خط عنبر شکنش می بارید

از گفتهٔ من دوبیتیی در حق خویش

می خواند و شکر از دهنش می بارید