رباعی شمارهٔ ۴۷: بیچاره کسی که بر تو مفتون باشد

بیچاره کسی که بر تو مفتون باشد

دور از تو گرش دلیست پر خون باشد

آن کش نفسی قرار بی‌روی تو نیست

اندیش که بی‌تو مدتی چون باشد