رباعی شمارهٔ ۵۲: دانی که چرا بر دهنم راز آمد

دانی که چرا بر دهنم راز آمد

مرغ دلم از درون به پرواز آمد؟

از من نه عجب که هاون رویین‌تن

از یار جفا دید و به آواز آمد