رباعی شمارهٔ ۶۷: با دوست به گرمابه درم خلوت بود

نوشته سعدی در دیوان اشعار سعدی فصل رباعیات

رباعی شمارهٔ ۶۶: هر چند که عیبم از قفا می‌گویند رباعی شمارهٔ ۶۸: من دوش قضا یار و قدر پشتم بود

با دوست به گرمابه درم خلوت بود

وانروی گلینش گل حمام آلود


گفتا دگر این روی کسی دارد دوست؟

گفتم به گل آفتاب نتوان اندود


نظر خود را بنویسید

نظرات