رباعی شمارهٔ ۶۹: داد طرب از عمر بده تا برود

داد طرب از عمر بده تا برود

تا ماه برآید و ثریا برود

ور خواب گران شود بخسبیم به صبح

چندانکه نماز چاشت از ما برود