رباعی شمارهٔ ۸۰: ای دست جفای تو چو زلف تو دراز

ای دست جفای تو چو زلف تو دراز

وی بی‌سببی گرفته پای از من باز

ای دست از آستین برون کرده به عهد

وامروز کشیده پای در دامن باز