رباعی شمارهٔ ۸۷: منعم که به عیش می‌رود روز و شبش

نوشته سعدی در دیوان اشعار سعدی فصل رباعیات

منعم که به عیش می‌رود روز و شبش

نالیدن درویش نداند سببش


بس آب که می‌رود به جیحون و فرات

در بادیه تشنگان به جان در طلبش


نظر خود را بنویسید

نظرات