رباعی شمارهٔ ۱۱۰: می‌آیی و لطف و کرمت می‌بینم

می‌آیی و لطف و کرمت می‌بینم

آسایش جان در قدمت می‌بینم

وآن وقت که غایبی همت می‌بینم

هر جا که نگه می‌کنمت می‌بینم