رباعی شمارهٔ ۱۲۴: یک روز به اتفاق صحرا من و تو

یک روز به اتفاق صحرا من و تو

از شهر برون شویم تنها من و تو

دانی که من و تو کی به هم خوش باشیم؟

آنوقت که کس نباشد الا من و تو