شمارهٔ ۷۴: تشنهٔ سوخته در چشمهٔ روشن چو رسید

نوشته سعدی در مواعظ سعدی فصل قطعات

تشنهٔ سوخته در چشمهٔ روشن چو رسید

تو مپندار که از سیل دمان اندیشد


ملحد گُرْسِنِه و خانهٔ خالی و طعام

عقل باور نکند کز رمضان اندیشد


نظر خود را بنویسید

نظرات