رباعی شمارهٔ ۶: تا یک سر مویی از تو هستی باقیست

تا یک سر مویی از تو هستی باقیست

اندیشهٔ کار بت‌پرستی باقیست

گفتی بت پندار شکستم رستم

آن بت که ز پندار شکستی باقیست