رباعی شمارهٔ ۴۱: چون ما و شما مقارب یکدگریم

چون ما و شما مقارب یکدگریم

به زان نبود که پردهٔ هم ندریم

ای خواجه تو عیب من مگو تا من نیز

عیب تو نگویم که یک از یک بتریم